Το ΣτΕ με τις αποφάσεις του 191/2022 και 190/2022 αποφάσισε με συντριπτική πλειοψηφία (29-1) ότι είναι αντισυνταγματική η μεταβίβαση της ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ στο Υπερταμείο διότι χάνεται ο Δημόσιος έλεγχος των εταιρειών ύδρευσης και αποχέτευσης, τομείς η παροχή των οποίων συνιστά δραστηριότητα αναπόσπαστη από τον σκληρό πυρήνα του κράτους.
Έτσι το ΣτΕ δεν επιβάλει απλά την εποπτεία από το Δημόσιο, αλλά πρέπει η πλειοψηφία των μετοχών των εταιρειών Ύδρευσης να ανήκουν σε αυτό καθώς και να ορίζει τη διοίκηση των εταιρειών αυτών.
Το Δημόσιο χάνει τον έλεγχο σε εταιρείες που παρέχουν "υπηρεσίες κοινής ωφέλειας"και βασικός λόγος σε αυτό είναι ότι το ΥπερΤαμείο δεν ελέγχεται καν από το Ελληνικό Δημόσιο.
Το 2016 η κυβέρνηση Σύριζα προχώρησε στην ένταξη των εταιρειών Ύδρευσης-Αποχέτευσης της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης στο Υπερταμείο.
Με την απόφαση 190/2022 της Ολομέλειας του ΣτΕ ορίζεται ότι το ποσοστό 50,003% δεν δύναται να μεταβιβαστεί σε ιδιώτες.
Η απόφαση είναι σαφής ότι δηλαδή το Δημόσιο δεν επιτρέπεται να επιδιώκει οικονομικούς σκοπούς των υπηρεσιών Ύδρευσης και Αποχέτευσης.
Δεν μπορούμε να πανηγυρίζουμε για όσα συμβαίνουν γύρω μας αλλά μια χαρά και ικανοποίηση για μια νίκη, η οποία δεν ήταν μόνο δικαστική, πρέπει να έχουμε. Ήταν η συνέχεια των 3,300,000 mails που στάλθηκαν στη βουλή, την ημέρα ψήφισης του Υπερταμείου, η συνέχεια του Δημοψηφίσματος για το νερό στη Θεσσαλονίκη το 2014, με 98,3% όχι στην ιδιωτικοποίηση και η συνέχεια από καμπάνιες που έγιναν ακόμα και στα νησιά.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αδιαφορεί για την απόφαση και στήνει ΣΔΙΤ (σύμπραξη Δημόσιου και ιδιωτικού τομέα) στο ΕΥΣ (εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα) της πρωτεύουσας.
Το ΕΥΣ είναι ένα δίκτυο 400 χιλιομέτρων που ξεκινά από την Υλίκη το Μόρνο και περιλαμβάνει φράγματα, λίμνες .Το δίκτυο αυτό θα το διαχειριζόταν ο ιδιώτης μέχρι την είσοδο της πόλης π.χ. στον Ασπρόπυργο και από εκεί θα το έδινε στην ΕΥΔΑΠ η οποία θα το προωθούσε στον καταναλωτή. Εκτός από το νερό ύδρευσης περιλαμβάνει και το νερό άρδευσης. Αυτό επιβαρύνει τους αγρότες και την αύξηση της τιμής των προϊόντων τους με υψηλότερο κόστος για τον καταναλωτή.
Το δικαστήριο επικαλείται την Ευρωπαική Οδηγία 2000/60 εκ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι; "το ύδωρ δεν είναι εμπορικό προϊόν όπως τα άλλα, αλλά αποτελεί κληρονομιά που πρέπει να προστατεύεται και να τυγχάνει της κατάλληλης μεταχείρισης" καθώς και ότι "η ύδρευση συνιστά υπηρεσία κοινής ωφέλειας"
Μοναδικός σκοπός είναι να έχει κέρδη ο πάροχος, κέρδη από ένα φυσικό αγαθό που θα το πληρώνει ο πολίτης. Λόγω της σπουδαιότητας του θέματος το 5μελές τμήμα του ΣτΕ παρέπεμψε την υπόθεση στο 7μελές τμήμα και θα εκδικαστεί στις 10/5/2022.
Με την πρόσφατη πανδημία φάνηκε η αξία του νερού. Η πρώτη γραμμή άμυνας ήταν το "πλένουμε τα χέρια μας" και μετά οι μάσκες και τα εμβόλια.
Να μην επιτρέψουμε τη νέα προσπάθεια ιδιωτικοποίησης του νερού που έχει δρομολογήσει η κυβέρνηση μέσω ΣΔΙΤ.
TΟ ΝΕΡO ΕΊΝΑΙ ΖΩΤΙΚO ΚΟΙΝΩΝΙΚO ΑΓΑΘΟ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΟ KOINONIKO ΕΛΕΓΧΟ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ